Η έννοια του Αιθέρα, της συμπαντικής ή κοσμικής ενέργειας που πληρεί τα πάντα μέσα στον χώρο, ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. Διαφορετικοί μεταξύ τους πολιτισμοί πίστευαν πως όλος ο κόσμος ήταν γεμάτος από ένα υλικό λεπτό, αέρινο, σχεδόν άυλο, που οι Έλληνες ονόμαζαν Αιθήρ. Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι είχαν αναπτύξει σπουδαίες πραγματείες για την φύση του. Οι Ινδοί αποκαλούσαν αυτό το λεπτοφυές υλικό Πράνα και οι Κινέζοι Τσι.

Μέχρι τον 19^ο αιώνα ήταν αποδεκτή η ύπαρξή του και από την κλασική επιστήμη, ενώ κατά τον 20^ο αιώνα ο ιατρός Βίλχελμ Ράιχ κατόρθωσε να δημιουργήσει απλούς συσσωρευτές κοσμικής ενέργειας, μέσα από τους οποίους επέτυχε να θεραπεύσει πολλούς ασθενείς του που έπασχαν από καρκίνο. Στον 21^ο αιώνα η έννοια του αιθέρα αρχίζει πάλι να κερδίζει έδαφος ανάμεσα σε πολλούς σύγχρονους φυσικούς, καθώς θεωρείται προϋπόθεση για την εξήγηση των φυσικών νόμων του Σύμπαντος - τουλάχιστον όσον αφορά την διάσημη πλέον “θεωρία των χορδών”.

Με όρους φυσικής επιστήμης λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε πως η συμπαντική ενέργεια αποτελεί μια άγνωστη αόρατη ενεργειακή διάσταση του υλικού κόσμου και ολόκληρου του φυσικού Σύμπαντος.

Με όρους θεολογίας η συμπαντική ενέργεια, σχετίζεται με το Άγιο Πνεύμα των Χριστιανών καθώς φαίνεται να αποτελεί μία από τις χαμηλές Του απόρροιες. Είναι ένα από τα μέσα Χάριτος του Θεού και συνίσταται σε μια λεπτοφυή, αστείρευτη και πανταχού παρούσα μορφή ενέργειας που έχει θεραπευτικό και ζωογόνο χαρακτήρα.

Την ενέργεια αυτή μπορούμε να την προσελκύσουμε με αρκετούς διάφορους τρόπους:

• Πνευματικά & νοητικά: μέσω της ειλικρινούς Προσευχής, του Διαλογισμού και της Συγκέντρωσης
• Αισθηματικά & συναισθηματικά: μέσω της Αγάπης, της Ενότητας, της Αρμονίας και της Ειρήνης
• Σωματικά: μέσω ασκήσεων Γιόγκα και Ρέικι
• Βιολογικά: μέσω της βρώσεως αγνών φρέσκων τροφών φυτικής προέλευσης
• Γεωλογικά: μέσω επαφής με την φύση και επισκέψεων σε φυσικούς τόπους δύναμης
• Τεχνολογικά: μέσω ειδικών συσσωρευτών και διατάξεων

Ο τρόπος που θα εξετάσουμε εδώ είναι η δυνατότητα προσέλκυσης και χρήσης της συμπαντικής ενέργειας μέσω του ρέικι. Ο ανθρώπινος οργανισμός στην πραγματικότητα αποτελείται μόνο κατά το εξωτερικό υλικό του περίβλημα από το φυσικό μας σώμα. Το φυσικό μας σώμα, μέσω λειτουργιών που είναι ακόμα άγνωστες στην κλασική επιστήμη, συνδέεται με ένα ενεργειακό σώμα το οποίο αφενός διαποτίζει το φυσικό σώμα και αφετέρου το περιβάλει, εκτεινόμενο, ανάλογα με τον άνθρωπο, σε απόσταση που κάποιες φορές μπορεί να φτάσει αρκετά μέτρα. Το ενεργειακό αυτό σώμα δεν πρέπει να το ταυτίζουμε με καμιά μορφή γνωστής ενέργειας, είναι αιθερικής υφής και δεν πρέπει να το συγχέουμε ούτε με την αθάνατη ανθρώπινη ψυχή – η οποία είναι κάτι βαθύτερο και διαφορετικό.

Το ενδιαφέρον με αυτό το ενδιάμεσο ενεργειακό σώμα είναι η δυνατότητά του σε συνεργασία με το φυσικό σώμα, να χρησιμεύει ως κανάλι αλλά και ως συσσωρευτής αυτής της πανταχού παρούσας συμπαντικής ενέργειας. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι η δυνατότητα μετασχηματισμού αυτής της ενέργειας (μέσω ειδικών αιθερικών οργάνων) σε ανώτερες μορφές συνειδητότητας και άλλες δυνάμεις.

Το κατεξοχήν φυσικό όργανο μετάδοσης αυτής της ενέργειας στον άνθρωπο είναι οι παλάμες των ανθρώπινων χεριών ενώ το σημείο του σώματος από το οποίο αενάως εισέρχεται είναι η κορυφή του κεφαλιού. Το φαινόμενο αυτό εκμεταλλεύονται οι τεχνικές του ρέικι που μέσω των χειροθεσιών που εξετάζονται στο επόμενο κεφάλαιο, ο άνθρωπος είναι σε θέση να μεταδώσει, δια απλής επιθέσεως των παλαμών, την θεραπευτική αυτή ενέργεια σε ένα πάσχον όργανο δικό του ή ενός συνανθρώπου του!

Λέγεται μάλιστα ότι η ενέργεια αυτή είναι δυνατόν να μεταδοθεί και εξ αποστάσεως, με την βοήθεια ειδικών τεχνικών που διδάσκονται από προχωρημένους γνώστες και δασκάλους του ρέικι.